Με το τέλος του εξαμήνου οι φοιτητές/-τριες αναμένεται να είναι σε θέση:
1. Να αναγνωρίζουν τα είδη και τις μορφές της σύγκρουσης σε διαφορετικά επίπεδα ανάλυσης (ενδο-ατομικό, διαπροσωπικό, διομαδικό, ιδεολογικό)
2. Να εξοικειωθούν με θεωρητικές προσεγγίσεις αναφορικά με τη συλλογική δράση, τη φιλοκοινωνική συμπεριφορά, τα αντικρουόμενα συμφέροντα, τη
συμφιλίωση και την εθνική ταυτότητα
3. Να κατανοούν τα αίτια και τις επιπτώσεις της σύγκρουσης προτού αυτή κλιμακωθεί
4. Να προσδιορίζουν τα οφέλη από τη διαχείριση και την πρόληψη των συγκρούσεων, ειδικότερα, στο πλαίσιο συλλογικών δράσεων
5. Να αναγνωρίζουν τα παιχνίδια ισχύος και κοινωνικής επιρροής όπως αυτά εκδηλώνονται σε συλλογικές δράσεις
6. Να χαρτογραφούν και να αναλύουν τη σύγκρουση, κατανοώντας τις θέσεις, τις ανάγκες και τις επιδιώξεις όλων των εμπλεκόμενων μερών
7. Να προτείνουν τεχνικές διαπραγμάτευσης και στρατηγικές αποτελεσματικής διαχείρισης των συγκρούσεων
8. Να περιγράφουν τις απαιτούμενες δεξιότητες για την επίλυση των συγκρούσεων και τις διαπραγματεύσεις

Οι φοιτητές/-τριες αναμένεται να αποκτήσουν τις εξής δεξιότητες:

1. Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών
2. Αυτόνομη και ομαδική εργασία
3. Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον
4. Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
5. Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα
6. Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης
7. Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις και εφαρμογή της γνώσης στην πράξη
8. Ηθική κρίση

Στόχος του μαθήματος είναι η πρόκληση προβληματισμού γύρω από την έννοια της σύγκρουσης στο πλαίσιο ανάπτυξης συλλογικής δράσης καθώς και η ανάδειξη στρατηγικών, τεχνικών και δεξιοτήτων για την αποτελεσματική διαχείρισή της, σύμφωνα με την τρέχουσα κοινωνιο-ψυχολογική έρευνα. Ειδικότερα, θα αναπτυχθούν θεωρητικές, μεθοδολογικές και πρακτικές προσεγγίσεις για τις συγκρούσεις σε διαφορετικά επίπεδα ανάλυσης (ενδο-ατομικό, διαπροσωπικό, διομαδικό, ιδεολογικό). Θα γίνει αναφορά στις συλλογικές δράσεις, τη φιλοκοινωνική συμπεριφορά, τη συμφιλίωση, τα αντικρουόμενα συμφέροντα, τα παιχνίδια ισχύος και κοινωνικής επιρροής αλλά και τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις στο πλαίσιο των διεθνών συγκρούσεων. Θα διερευνηθούν τα βασικά χαρακτηριστικά των εμπλεκόμενων μερών καθώς και οι συνέπειες (βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες) που έχουν τα παιχνίδια εξουσίας για το άτομο, την ομάδα και το κοινωνικό σύνολο. Θα γίνει ευσύνοπτη ανάλυση της δυναμικής που δημιουργεί η ισχύς σε συλλογικές οντότητες και, θα αναφερθούν οι πιθανές ωφέλειες που μπορούν να προκύψουν εάν η σύγκρουση αντιμετωπισθεί ως εν δυνάμει θετική και συνεργατική διεργασία. Τέλος, θα παρατεθούν στρατηγικές και τεχνικές για τη βελτιστοποίηση των αντιδράσεων και των στάσεων απέναντί της και θα αναπτυχθούν οι βασικές δεξιότητες διαπραγμάτευσης, διαχείρισης και πρόληψης συγκρούσεων, δίνοντας έμφαση στην ειρηνική επίλυση συγκρούσεων και τη διαπραγμάτευση σε συλλογικό επίπεδο.

Πρόσωπο με πρόσωπο

Χρήση Τ.Π.Ε.:
● Κατά την διδασκαλία
● Κατά την διάρκεια των εργαστηριακών ασκήσεων
● Στην επικοινωνία με τους/τις φοιτητές/τριες

Οι φοιτητές/τριες αξιολογούνται:
1. στη διάρκεια των μαθημάτων
2. στην συγγραφή και παρουσίαση εργασιών/ ασκήσεων (ατομικών ή ομαδικών). Τα
θέματα των εργασιών, η ημερομηνία παράδοσης, η έκταση της κάθε εργασίας και τα ακριβή κριτήρια αξιολόγησης ανακοινώνονται από την αρχή του εξαμήνου προφορικά από τον/την διδάσκοντα/ουσα
και αναρτώνται στην πλατφόρμα e-class ως μέρος των οδηγιών του μαθήματος.
3. στο τέλος του εξαμήνου με γραπτές εξετάσεις (σύντομων ή εκτεταμένων απαντήσεων).


Τα κριτήρια αξιολόγησης ανακοινώνονται από την αρχή του εξαμήνου προφορικά από τον/ την διδάσκοντα/ -ουσα και αναρτώνται στην πλατφόρμα e-class ως μέρος των οδηγιών του μαθήματος.

Aronson, E., Wilson, T.D. & Sommers, S.R. (2019). Κοινωνική ψυχολογία. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Τζιόλα.

Augoustinos, M., Walker, I. & Donaghue, N. (2014). Social cognition: An integrated introduction. 3 rd ed. London: Sage.

Baron, A.R., Branscombe, N.R. & Byrne, D. (2013) Κοινωνική ψυχολογία. Αθήνα: Ίων.

Della Porta, D. and Diani, M. (2010). Κοινωνικά Κινήματα: Μια Εισαγωγή. Αθήνα: Κριτική

Hogg, M.A. & Vaughan, G.M. (2010) Κοινωνική ψυχολογία. Αθήνα: Gutenberg.

Hogg, M., Tindale, S. (2016). Εγχειρίδιο Κοινωνικής Ψυχολογίας: Διεργασίες Ομάδας. Αθήνα: Gutenberg

Ιατρίδης, Τ., Χρυσοχόου, Ξ. (επιμ.)(2013). Όψεις της ηγεμονίας στις φιλελεύθερες κοινωνίες. Αθήνα: Πεδίο

Joule, R.-V., Beauvois, J.-L. (2016). Περί χειραγώγησης. Οδηγίες προς έντιμους ανθρώπους. Αθήνα: Πεδίο

Lewicki, R., Saunders, D., Minton, G. (2004). Η φύση των διαπραγματεύσεων. Αθήνα: Κριτική

Μαρούδα-Χατζούλη, Α. (2014). Η ανάγκη του ανήκειν . Ομαδικότητα και συγκρούσεις στις ομάδες (μια ψυχοδυναμική προσέγγιση). Αθήνα: Παπαζήση

Neveu, E. (2010). Κοινωνιολογία των κοινωνικών κινημάτων και ιστορίες κινημάτων από το Μεσαίωνα μέχρι σήμερα. Αθήνα: Σαββάλας

Ντάβου, Μ. (2015). Σύγκρουση και συγκίνηση στις διαπροσωπικές σχέσεις. Αθήνα: Παπαζήση

Παπαστάμου, Στ. (2011). Ψυχολογιοποίηση. Επιπτώσεις των ψυχολογικών ερμηνειών στα φαινόμενα κοινωνικής επιρροής. Αθήνα: Πεδίο

Παπαστάμου, Στ., Προδρομίτης, Γ. & Παυλόπουλος, Β. (Επιμ.) (2010). Κοινωνική σκέψη, νόηση και συμπεριφορά: 29 Έλληνες κοινωνικοί ψυχολόγοι ανα-κρίνουν την επιστήμη τους. Αθήνα: Πεδίο.

Roussiau, N. (Επιμ.) (2010) Κοινωνική ψυχολογία. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Sturmer, S., Snyder, M. (2016). Ψυχολογία της φιλοκοινωνικής συμπεριφοράς. Αθήνα: Πεδίο

Χρηστάκης, Ν. (2010). Το πρόσωπο και οι άλλοι. Θέματα επικοινωνίας και Κοινωνικής Ψυχολογίας. Αθήνα: Παπαζήση

Ψημίτης, Μ. (2011). Εισαγωγή στα Σύγχρονα Κοινωνικά Κινήματα. Αθήνα: Διάδραση

Basic & Applied Social Psychology
British Journal of Social Psychology
European Journal of Social Psychology
European Review of Social Psychology
Journal of Applied Social Psychology
Journal of Experimental Social Psychology
Journal of Personality & Social psychology
Journal of Social Issues